برنامه ششم توسعه و تکلیف صنعت بیمه

اهم تکالیفی که در برنامه ششم توسعه بر عهده بیمه مرکزی و دولت و، به تبع آن، صنعت بیمه گذاشته شده به شرح زیر است:

الف- در راستای افزایش نقش صنعت بیمه در نظام تأمین مالی و ایجاد فضای امن در سایر حوزه‌های اقتصادی از جمله فضای کسب‌وکار و سرمایه‌گذاری، بیمه مرکزی موظف است از طریق شرکت‌های بیمه نسبت به ارتقاء نقش اقتصادی بیمه در تأمین رفاه و امنیت مردم و افزایش ضریب نفوذ بیمه در کشور تا متوسط جهانی آن طی سال‌های برنامه اقدامات لازم را جهت تحقق اهداف ذیل انجام دهد:

ضریب نفوذ بیمه‌های بازرگانی در طول اجرای برنامه به 7‌% درصد برسد.
سهم بیمه‌های عمر از حق‌بیمه تولیدی بیمه‌های بازرگانی کشور حداقل تا 50‌% نسبت به سال پایه در برنامه افزایش یابد.
رشته‌های بیمه‌ای در بخش تولیدی و تجاری اقتصاد ملی افزایش و گسترش یابد.

ب- مقررات و آیین‌نامه‌های سرمایه‌گذاری ذخایر بیمه‌ای به‌منظور استفاده مناسب از منابع مذکور در جهت تأمین مالی پایدار در اقتصاد ملی با رعایت قوانین و مقررات از طریق شورای عالی بیمه بازنگری گردد.



براساس ماده 24 لایحه برنامه ششم توسعه، دولت موظف است در جهت توسعه فعالیت‌های صنعت بیمه و بهبود محیط کسب‌وکار و گسترش بخش غیردولتی:

الف- براساس قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل 44، سهام دولت در شرکت‌های بیمه به استثنای بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و شرکت سهامی بیمه ایران را در دو سال اول اجرای برنامه از طریق عرضه سهام در بازار سرمایه و سازمان خصوصی‌سازی به بخش غیردولتی واگذار کند.

ب- به ‌منظور مردمی ‌شدن اقتصاد و کاهش نقش تصدی‌گری دولت در صنعت بیمه و بر اساس اصلاح نظام نظارت تعرفه‌ای، بیمه مرکزی مکلف است نسبت به کاهش تدریجی نقش تصدی‌گری خود و کاهش بیمه اتکایی اجباری در صنعت بیمه بازرگانی اقدام نماید.



برای تحقق اهداف یادشده، که در ذات خود و روی کاغذ اهداف قابل توجهی به شمار می‌آید، باید به چند سؤال پاسخ داد:

آیا بیمه‌ها محرک اقتصادند یا تحرک اقتصادی در ابعاد خرد و کلان دارای اجزا و مؤلفه‌هایی است که بیمه یکی از آنهاست؟ به عبارت دیگر، آیا از تغییر و تحول در شاخص‌های کلان اقتصادی، نظیر افزایش تولید ناخالص داخلی، ایجاد اشتغال و کاهش نرخ بیکاری و افزایش تولید سرانه و ...، صنعت بیمه کشور دچار تحرک و تحول و رونق می‌گردد یا بالعکس؟
از آنجا که شاخص ضریب نفوذ بیمه ناظر به افزایش حق‌بیمه تولیدی کشور است و به‌طور صریح افزایش پرتفوی شرکت‌های بیمه را به دنبال خواهد داشت، این موضوع با سطح توانگری شرکت‌های بیمه چه نسبتی پیدا می‌کند؟ با سطح توانگری اعلام‌شده توسط بیمه مرکزی، آیا شرکت‌های بیمه مجازند با هر سطح توانگری به افزایش پرتفوی خود اقدام نمایند؟ آیا طرح‌ریزی بودجه فروش شرکت‌های بیمه تابعی از سطح توانگری آنهاست یا هدف اصلی تحقق هدف مندرج در برنامه ششم توسعه است؟
با توجه به اینکه دلیل مرغوبیت حق بیمه بیمه‌های زندگی، امکان ایجاد ظرفیت بالقوه سرمایه‌گذاری شرکت‌های بیمه در نهادهای پولی و مالی و تأمین مالی بخش‌های سرمایه‌پذیر است، آیا تأکید بر افزایش سهم این رشته با توجه به عدم رونق و رکود نهادهای فوق ممکن و مطلوب است؟ آیا شرکت‌های بیمه با ادامه روند جاری در آینده نه‌چندان دور با سونامی تعهدات مواجه نخواهند شد؟

شماره نشریه: 33

تاریخ انتشار: 11/2/96